In het uiterste zuiden van België, tussen de Ardennen, Luxemburg en Frankrijk, ligt de Gaume. Een verrassend mooie streek met heuvels, beekjes, bossen en leuke kleine dorpjes. In de week dat we in dit gebied waren hebben we een aantal mooie en afwisselende wandelingen gemaakt en ook het Orval klooster was mooi om te bezoeken. Ondanks de vele gewandelde kilometers wil ik me in deze post, in ieder geval grotendeels, beperken tot 97 (nou ja, ongeveer dan ;-)) strekkende meter langs het beekje direct naast de camping.
We hadden een stacaravan op Camping Alaska in het dorpje Marbehan. Deze camping bestaat voor een deel uit vaste caravanplaatsen. Achter een bomenrij ligt, langs het beekje Le Mellier, een groot grasveld met de kampeerplekken. In de tijd dat wij er waren (half juni) was het heerlijk rustig op de camping en zo’n klein stromend beekje geeft je nog eens een extra rustig gevoel. De eerste avond viel meteen op hoeveel krekels en sprinkhanen er langs het beekje leefden. In de schemer was foto’s maken niet meer goed mogelijk en ik besloot om de volgende ochtend nog een keertje langs te lopen. En door die paar meter (veel verder kwam ik niet) in de ochtend besefte ik ineens weer hoe ontzettend gevarieerd de natuur is.
In die eerste paar meter focuste ik mij vooral op een mooie libelle. Helaas had die geen zin om stil te zitten of te poseren en daarbij zit ik soms nog met instellingen op de camera te stoeien. Gevolg was dat ik die libelle niet goed op de foto kreeg. Maar doordat ik op één plek was blijven zitten viel me wel extra op hoeveel soorten (vaak erg kleine) insecten er rondliepen of in het gras zaten. Een projectje was geboren; ik nam me voor om iedere dag minimaal een half uur, een of twee plekken langs het beekje te bestuderen. En wat was dat interessant zeg! Iedere dag opnieuw ontdekte ik nieuwe soorten. Niet direct, maar als ik aandacht gaf aan het stukje grond waarop ik stond merkte ik dat ik steeds meer ging zien. Een rupsje verscholen onder een blad, een mooi gekleurd Goudhaantje, verschillende wantsen in het gras. Nou ja, teveel om op te noemen en soms op aparte plaatsen. Totaal heb ik in vijf dagen bijna 30 verschillende soorten op de foto kunnen zetten, maar minimaal eenzelfde aantal was of te klein, of te snel.
Buiten dat ik weer meer ervaring heb gekregen in de macrofotografie, heb ik door dit projectje nog meer bewondering gekregen voor de natuur en het leven om ons heen. Wat een variatie en alles heeft ook nog eens een rol in het totaal. En daarnaast blijkt wederom dat aandacht geven aan iets (of iemand) altijd iets moois of positiefs brengt. Voor een ander of voor de omgeving, en daarmee ook voor jezelf.
De omgeving
Uiteraard hebben we tijdens de vakantie meer gedaan dan op de camping vogels kijken en insecten fotograferen. Direct vanaf de camping zijn namelijk 2 leuke wandelingen te maken.
– Een mooie route van ongeveer 11 kilometer begint officieel bij het station maar kun je ook bij de kerk (ongeveer 300 meter van de camping) starten. Volg vanaf daar de gele bordjes.
-De tweede route is wat korter maar erg lekker. Loop vanaf de camping richting de kerk en sla voor de kerk rechtsaf. Als je ongeveer 150 meter verder loopt dan heb je aan de rechterkant het kleine terras van Friterie Simpson. Neem daar vooral plaats, geniet en rol naderhand (eventueel via een andere route) terug naar de camping :-).
Een leuk uitstapje is het klooster van Orval. Een mooie mix van een relatief nieuw gebouw (jaren 20 van de vorige eeuw met een bijzondere architectuur) met daarnaast de ruïnes van het oude klooster en een leuk museum. Bij de ingang beginnen ook een aantal wandelingen in de directe omgeving van het klooster. Wij hebben de blauwe route gedaan. Een mooie route van ongeveer 6 kilometer door de weilanden en bossen vlak langs de grens met Frankrijk. Vergeet bij Orval ook niet een bezoek te brengen aan het restaurant. Hier kun je namelijk het bier en de kaas proeven die ze in het klooster maken.
Een volgende mooie wandeling, door een wat ruiger gebied, begint in de buurt van het dorpje Muno. Volg in het dorpje de borden met ‘Roche a l’Appel’. Je moet met de auto een klein stuk over een soort gravel weg, maar blijf gewoon doorrijden totdat je door een tunneltje moet. Daar begint de goed aangegeven wandeling met als letterlijk hoogtepunt de Roche a l’appel.
Tot slot nog twee leuke en gezellige dorpjes waarvandaan ook mooie wandelingen lopen: Torgny en Chassepierre. De laatst genoemde ligt aan de oever van een rivier en Torgny is een knus dorpje met mooie zandkleurige huizen.
Wat een mooie streek is de Gaume in België, het heeft mij in ieder geval verrast en het zal zeker niet bij dit ene bezoek blijven!
Ik hoop dat je deze blogpost leuk vond om te lezen en te bekijken. Laat even weten wat je er van vond via het antwoordformulier hieronder. Altijd leuk om een reactie te krijgen!
Ik probeer iedere twee tot drie weken een nieuwe blogpost te maken. Wil je een seintje krijgen zodra ik een nieuwe klaar heb? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief en je bent de eerste die het hoort.
Je kunt me ook volgen via Instagram: @andygeertsma
Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe blogs?
Want to be notified of
new blogs?
2 comments
Prachtige foto’s weer……
Met plezier gelezen!!
Prachtige foto’s!!